Laten we voorop stellen dat je de komst van kinderen niet kunt plannen. Soms komen ze spontaan, soms niet of laten ze op zich wachten. Dat hebben wij zelf ook ervaren. Leeftijdsverschil van kinderen heeft voor en nadelen. In deze blog lees je ze!

We vonden 2,5 tot 3 jaar wel een mooi leeftijdsverschil, dan hadden ze nog wat tijd samen voordat Jessa naar de basisschool zou gaan. Uiteindelijk was Jessa bijna 4 toen Vienna geboren werd. In het begin heb ik me daar wel schuldig over gevoeld; Jessa was zo lang enig kind geweest, en nu ze 5 dagen per week school in het vooruitzicht had voelde het voor mij – en laten we hierbij die zwangerschapshormonen gewoon maar weer de schuld geven – soort van alsof ik haar inruilde voor een nieuw exemplaar. Was natuurlijk niet zo, maar moeders zijn gewoon rare wezens. Moeders voelen zich immers over de meest belachelijke dingen schuldig (“ben ik een slechte moeder als ik eigen merk flesvoeding voor mijn kind koop?”), en zie je vaders op die momenten ook maar 1 spier vertrekken? Nee dus. Maargoed, dat is weer een heel ander onderwerp.

Leeftijdsverschil 4 jaar

Mijn 2 dochters schelen dus bijna 4 jaar in leeftijd. Jessa is nu 5,5 jaar, Vienna wordt over een paar maanden 2. Elk leeftijdsverschil zal zijn voor- en nadelen hebben en ook weer per persoon verschillen. De voor- en nadelen van bijna 4 jaar leeftijdsverschil zijn voor mij grotendeels als volgt:

Groot voordeel nummer 1. Met beiden heb ik veel 1 op 1 tijd (gehad). Jessa kon ik jarenlang mijn onverdeelde aandacht geven en doordat Jessa nu naar school gaat, heb ik met Vienna ook weer volop 1 op 1 tijd.

Da’s meteen een dubbel voordeel, want dit maakt het ook meteen een stukje minder druk. Als Jessa op school zit hoef ik mijn aandacht niet over meerdere kinderen te verdelen en als Vienna lief alleen speelt heb ik dus zelfs nog tijd om andere dingen te doen. En persoonlijk vind ik dat wel prettig, af en toe iets voor mezelf doen.

Minder tof

Wat ik dan wel weer een ding vind, is dat Jessa inmiddels al een heel eigen leven heeft. Ze gaat naar school, zwemles, voetballes en het liefst spreekt ze elke dag af met een vriendinnetje. Als persoonlijk taxichauffeur van haar zit er iets anders op dan Vienna telkens mee te slepen en hobbelt die er dus telkens een beetje achteraan. Komen we dus weer op een eerder genoemd dingetje; daar voel ik me naar Vienna toe soms wel schuldig over. Vooralsnog lijkt ze er echter geen trauma’s van te krijgen.

Aan dat getaxi kleeft dan meteen weer een ander nadeel: stress. Waar Jessa rond 4 jaar al een hoop zelf kon, kan een baby dan wel dreumes dat dus niet en heeft die ook schijt (letterlijk) aan ergens op een bepaalde tijd moeten zijn. Een baby die precies als je op het punt staat om weg te gaan nog even een poepluier produceert, waardoor je alsnog moet rennen om op tijd te komen. Of – met regelmaat – zeer grote honger heeft als je net op het punt staat om weg te gaan. Een grote voorraad goede deodorant is in de eerste periode absoluut geen overbodige luxe. Sla groots in, bezuinig er niet op, zet het op je uitzetlijst. Ik overdrijf echt niet.

Samen spelen

Volgend onderwerp; samen spelen. Over een jaar of 20 is die 4 jaar niet heel spannend meer, maar een kind van 1 en een kind van 5 is toch wel echt een wereld van verschil. De 1 speelt met voor de ander levensgevaarlijke strijkkralen en knikkers, de ander wil dat natuurlijk ook. De 1 spreekt al een aardig mondje Nederlands, de ander gebruikt vooral lichaamstaal en ramt je gerust even met een paar blokken op je hoofd als het niet gaat zoals gewenst. Toch gaat het samen spelen heel goed en zijn ze heel hecht. Natuurlijk niet altijd, en het voordeel voor een 5-jarige is dan dat zij kan vertellen wat er is gebeurd. De 1-jarige heeft het nakijken en kan niet vertellen dat haar zus een gekleurde versie van de werkelijkheid deelt. Zwitserland was nog nooit zo dichtbij.

Buggydrama

Wat ik verder wel een heel groot voordeel vind, is dat we voor Jessa geen buggy meer nodig hebben. Zo’n dubbel ding is mijn persoonlijke grootste nachtmerrie, want even serieus; daar heb je toch bijna een rijbewijs voor nodig?? Heeft zo’n ding eigenlijk aandrijving, of moet je dat gevaarte op spierkracht heuveltjes op duwen? En is het je ook wel eens opgevallen dat Kruidvat de luiers en alle andere babymeuk standaard achterin de winkel propt, in het verste hoekje dat ze konden vinden (vast bedacht door mannen of mensen zonder kinderen)? En dat je eerst een soort Wipeout parcours moet afleggen om daar te komen? Stapels dozen middenin het gangpad, paden zo smal dat je er zelf bijna maat XXS voor moet hebben… Met een normale buggy kom je al amper in dat hoekje, laat staan met een ultra brede dubbele kinderwagen. Ik ga al zweten als ik er te lang over nadenk. Nee, ik sla even over bij deze.
Voor Jessa hebben we ook nooit zo’n meerijdplankje op de kinderwagen gehad wat volgens mij voor mensen met lange benen vooral een struikelblok is. Toen we 3 dagen naar Disney gingen en dus veel moesten lopen namen we een draagzak mee en als Jessa even wilde zitten ging zij in de kinderwagen en Vienna in de draagzak. Ideaal!

Opnieuw beginnen

Last but not least begin je met een kleintje natuurlijk wel soort van opnieuw. Voor de 1 zal dat echt een ding zijn (wéér die luiers), en persoonlijk vond ik het ook echt wel weer wennen om bijvoorbeeld weer met een maxi cosi te moeten sjouwen. Een wat groter kind neem je zo mee, een klein kind heeft toch een buggy en wat andere dingen nodig. Maarja, wij vergeten toch altijd de helft en ons levensmotto is niet voor niks “er is altijd een Kruidvat dichtbij (maar het hoekje met benodigdheden weer heel ver weg)” dusja; overal is een oplossing voor. Persoonlijk vind ik het “opnieuw beginnen” ook wel weer een voordeel. Die leuke fases van eerste lachjes, eerste stapjes, eerste woordjes etc. vergeet je zo snel, het is super bijzonder om dat weer opnieuw mee te mogen maken. En ja, natuurlijk zijn er ook minder leuke fases maar het is niet dat dat vanaf 5 jaar ophoudt 😉

Dus.
Al met al vind ik het leeftijdsverschil dus wel prima zo. Hoeveel schelen jouw kinderen?