Gezegend met 2 kids, Josiah van 11 en River van 2 ga ik met wallen tot aan mijn ballen door het leven. Probeer ik mee te doen met de laatste “moeder-trends”, werk ik part-time in de Rotterdamse haven en ben ik ook nog de vriendin van Tobias (33).

“Kim als jij een pizza was, zou je pizza paniek heten”
Deze opmerking van mijn nicht beschrijft in 1 zin mijn hele leven.

Ik hou (iets teveel) van eten. Zodra ik wakker ben denk ik er al aan. Alles wat ik op de weg naar de koelkast tegenkom verdwijnt in mijn mond. En denk dan niet dat het stopt zodra de koelkast opengaat. Dan begint het pas. Dus een metafoor over mijn bestaan als pizza klinkt mij als muziek in mijn oren.

Ook breekt dagelijks “paniek” uit. Dat is erin geslopen. Nou had ik vroeger, voordat ik moeder was, ook al last van stress en chaos. Wanneer ik langs de kant stond zonder benzine, of m’n outfit niet op tijd droog was voor mijn wekelijkse avondje stappen. Nu is het anders. Nu is het de moeder-stress.

Maar ben ik dan echt de enige moeder die hier last van heeft? Waarbij de ochtenden meer lijken op een aflevering uit Expeditie Robinson? We beginnen met de eetproef. Terwijl River een boterham met pindakaas naar binnen werkt waarvan de helft verdwijnt in haar lange haren en een kwart op de grond, staat onze puber voor de spiegel zijn haren te doen en komen we erachter dat hij een toets heeft waar hij niet voor geleerd heeft. **STRESS**

Dan komen we bij de stormbaan. Laten we zeggen dat het aankleden van River niet echt “a walk in the park” is en dat is geen understatement. Iedereen denkt dat ik sport om af te vallen, maar het is om mijn 2-jarige peuter in bedwang te kunnen houden. Het is een fysieke strijd die elke dag geleverd moet worden en waar je voor in top conditie moet zijn. Wat ik nu dus niet ben en dat weet ze, oh ja dat weet ze. Met nog 5 minuten op de klok heeft ze eindelijk een schone luier om en dan moet de rest nog. **CHAOS**

MAAR….Mama wint altijd.

Dus met een triomfantelijke glimlach trek ik de voordeur achter me dicht. Met de sleutels nog op de eettafel…
It’s just another Manic Monday.

The month after.. De positieve zwangerschapstest

1 week ago

Onlangs schreef ik over dat het bij ons wat langer dan gemiddeld duurde voordat ik zwanger raakte. Wat hebben we daar veel reacties op gekregen! Blijkbaar is het onderwerp nog best wel een taboe. Het is ook niet iets waar je zomaar over praat als je er middenin zit, ik had in ieder geval niet de behoefte om met iedereen te delen dat we hoopten op een tweede. Het is toch ook leuk als de aankondiging een verrassing is en…

EHZW: Eerste Hulp bij Zindelijk Worden

2 weken ago

Een tijdje geleden schreef ik over hoe Jessa zindelijk werd en dat de weg daar naartoe niet per se heel soepel verliep. Inmiddels is ze alweer een hele tijd zindelijk en lijkt het luiertijdperk alweer heel lang geleden. Gelukkig hoeven we niet al te lang zonder, aangezien baby nummer 2 in juni verwacht wordt 😉 Toen Jessa eenmaal zindelijk was ging het eigenlijk vrijwel meteen goed, ook ‘s nachts. Ze heeft nog wel eens een ongelukje gehad en soms heeft…

Als zwanger worden langer duurt

3 weken ago

Ik heb lang getwijfeld of ik hierover zou schrijven, maar besloten om het toch te doen. Ik deel al best veel en vind dat het geen taboe mag zijn als je geworsteld hebt met een kinderwens. Misschien dat andere mensen met een kinderwens hier iets in herkennen. Misschien dat anderen zich realiseren dat het heel bijzonder en heel fijn is als je snel zwanger raakt en dat het zeker niet altijd vanzelfsprekend is dat je (meer) kinderen kunt krijgen. We…