Gezegend met 2 kids, Josiah van 11 en River van 2 ga ik met wallen tot aan mijn ballen door het leven. Probeer ik mee te doen met de laatste “moeder-trends”, werk ik part-time in de Rotterdamse haven en ben ik ook nog de vriendin van Tobias (33).

“Kim als jij een pizza was, zou je pizza paniek heten”
Deze opmerking van mijn nicht beschrijft in 1 zin mijn hele leven.

Ik hou (iets teveel) van eten. Zodra ik wakker ben denk ik er al aan. Alles wat ik op de weg naar de koelkast tegenkom verdwijnt in mijn mond. En denk dan niet dat het stopt zodra de koelkast opengaat. Dan begint het pas. Dus een metafoor over mijn bestaan als pizza klinkt mij als muziek in mijn oren.

Ook breekt dagelijks “paniek” uit. Dat is erin geslopen. Nou had ik vroeger, voordat ik moeder was, ook al last van stress en chaos. Wanneer ik langs de kant stond zonder benzine, of m’n outfit niet op tijd droog was voor mijn wekelijkse avondje stappen. Nu is het anders. Nu is het de moeder-stress.

Maar ben ik dan echt de enige moeder die hier last van heeft? Waarbij de ochtenden meer lijken op een aflevering uit Expeditie Robinson? We beginnen met de eetproef. Terwijl River een boterham met pindakaas naar binnen werkt waarvan de helft verdwijnt in haar lange haren en een kwart op de grond, staat onze puber voor de spiegel zijn haren te doen en komen we erachter dat hij een toets heeft waar hij niet voor geleerd heeft. **STRESS**

Dan komen we bij de stormbaan. Laten we zeggen dat het aankleden van River niet echt “a walk in the park” is en dat is geen understatement. Iedereen denkt dat ik sport om af te vallen, maar het is om mijn 2-jarige peuter in bedwang te kunnen houden. Het is een fysieke strijd die elke dag geleverd moet worden en waar je voor in top conditie moet zijn. Wat ik nu dus niet ben en dat weet ze, oh ja dat weet ze. Met nog 5 minuten op de klok heeft ze eindelijk een schone luier om en dan moet de rest nog. **CHAOS**

MAAR….Mama wint altijd.

Dus met een triomfantelijke glimlach trek ik de voordeur achter me dicht. Met de sleutels nog op de eettafel…
It’s just another Manic Monday.

Het derde trimester: daar gaat mijn rug

2 weken ago

Laat ik je eerst eens meenemen in les 1 van de zwangerschapskunde. Misschien vertel ik niets nieuws, maar een zwangerschap bestaat dus uit drie fasen. Ook wel drie trimesters. Logischerwijs te beginnen met het eerste trimester. Het trimester waarin je je vooral moe, en in mijn geval misselijk voelt. Niemand weet dat je zwanger bent en zo voel je je ook niet. Je voelt je eigenlijk gewoon een brakke versie van jezelf. Daarna volgt het tweede trimester. Mensen weten nu…

Eerste vs. tweede zwangerschap

1 maand ago

Ik dacht altijd dat zwanger zijn zwanger zijn is en dat een tweede zwangerschap gewoon een trip down memory lane is. Qua zwangerschapskwaaltjes verschilt mijn tweede zwangerschap niet heel veel met mijn eerste, maar toch is het totaal anders. En wel hierom. Je komt in een babyzaak (waar je overigens niet heel vaak meer komt bij een tweede zwangerschap) en weet daadwerkelijk wat al die baby attributen kunnen en doen. Vlak nadat we erachter kwamen dat ik zwanger was van…

Gender reveal! It’s a…

2 maanden ago

Man, man, man… Wat waren de afgelopen weken spannend. Rond 18 weken zwangerschap hadden wij al een pretecho, waarbij de echoscopiste het geslacht van onze baby zag. Wij wilden het geslacht toen nog niet weten. Eigenlijk wel, maar toch ook weer niet. Snap je? We hebben namelijk geen ambitie om een groot gezin te stichten en het leek ons leuk om een keer een gender reveal te doen. Nu of nooit dus! Maarja, georganiseerd als ik ben was ik een…