Blog

Ik smelt voor jou

Het is officieel. Ik kan zonder twijfel gelabeld worden als emomama.

Het zit namelijk zo: ik had een baby, maar zij is nu dus écht, officieel, ik kan er niet meer omheen, geen baby meer. Sommige baby’s zijn heel snel geen baby meer maar bij Jessa is dat anders. Alhoewel ze zich wel heel snel ontwikkelt en nu met 1,5 jaar echt al rond rent en springt, heeft ze heel lang haar babylooks gehouden. Zal er vast wel iets mee te maken hebben dat ze met tandjes en een volle haardos nou niet bepaald Snelle Jelle is waardoor haar babyface lange tijd behouden bleef.

Inmiddels staan er toch al wel wat schattige tandjes statig te pronken in haar mondje en begint haar krullenbos steeds harder te groeien. Maar dat is het niet. De tandjes komen langzaam omhoog en de haren groeien langzaam genoeg om eraan te wennen dat ik geen kale mini-me meer heb. Nee, vorige week was het moment waar – misschien met mij – menig mama tegenop ziet: Jessa verliet de babygroep op de kinderopvang. Na 1,5 jaar was ze toch echt wel de grote onder de kleintjes en eerlijk is eerlijk: misschien is ze ook wel toe aan een upgrade. Ze heeft twee dagdelen gewend in de groep voor kindjes vanaf 1,5 jaar en dat ging tegen de verwachtingen in supergoed. Nouja, eigenlijk wisten we natuurlijk al dat mama er meer moeite mee zou hebben. Ik heb namelijk écht een vreselijke hekel aan afscheid nemen. Oké, afscheid nemen is in dit geval zwaar overrated omdat Jessa welgeteld één ruimte verderop zit; in de aansluitende ruimte met haar ‘oude’ babygroep, waar ze ‘s middags ook gewoon nog even kan gaan spelen als de schuifdeur open staat…

Maar toch, andere leidsters (je bouwt toch wel een vertrouwensband op), andere kindjes (Jessa had 2 vriendinnetjes in de babygroep, die gaan over 1 maand en 2 maanden pas over) en hard met de neus op de feiten gedrukt worden: ze is echt een dreumes nu. Toen ik na het afscheid van de leidsters trots dat ik zo kranig was geweest richting uitgang paradeerde, viel mijn oog op een brief die naast de deur geplakt was. Het begon met “lieve Jessa”. Een lieve brief om haar veel succes te wensen en veel plezier te wensen in haar nieuwe groep. Uh oh. Ik koos eieren voor mijn geld, las de brief niet verder en stormde met mijn dreumes in mijn armen naar buiten. De klassieke vluchtsprint van een emomama. Gelukkig is één van mijn nieuwe geleerde skills als moeder zijnde dat ik mijn tranen net zo lang achter gesloten poorten kan houden totdat ik uit zicht verdwenen ben. En open de sluizen.

Zo gelukkig als ik ben om haar te zien groeien en ontwikkelen, vind ik het toch ook wel lastig om afscheid te nemen van sommige fases. Maarja, misschien moet ik er gewoon maar mee dealen dat je als moeder zijnde nou eenmaal af en toe een potje moet janken om iets wat eigenlijk heel belachelijk is. En hopen dat het nog heel lang duurt voordat ze naar de basisschool gaat… 😉

2 reacties

  1. Sorry, maar helaas duurt dat ook niet lang…. 1x knipperen en ineens was hij 6!!! What happend? En helaas, bij zijn 2 zusjes lijkt het nog sneller te gaan….koesteren wat je vandaag hebt, zodat je morgen kunt zeggen dat je er echt, echt, echt van genoten hebt, is het enige dat je kunt doen… sterkte 😉

  2. ach ik kan het me helemaal voorstellen!
    Ik vind dat mijn meisje nu al zo snel groeit en heel stiekem mis ik gewoon de minikleertjes 😉
    AL kan je nu wel leuker shoppen!
    Veel plezier Jessa op de nieuw groep 😉

Laat een antwoord achter aan Jessica Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Blog Categorieën

twinkle twinkle stars over ons

Welkom bij twinkletwinklestars!

In 2015 werd ons leven serieus; we bleken in verwachting van ons eerste kind. Tijdens zo’n periode gaat er een hele nieuwe wereld voor je open. Namelijk die van shoppen voor – in eerste instantie – je babyuitzet.

In 2016 was het dan eindelijk zover en werd ons tweede kind geboren; onze eigen website! Omdat Diana naast shoppen houdt van schrijven, werd het een webshop én een blog.

In onze blogs geven wij je daarnaast een kijkje in ons leven als jonge ouders. Je leest onder andere over onze ervaringen en onze struggles met het ouderschap.

Veel shop- en leesplezier!

Liefs, Diana & Mirko

En natuurlijk onze eigen mini ambassadrices Jessa & Vienna

Gerelateerde blogs

Laten we voorop stellen dat je de komst van kinderen niet kunt plannen. Soms komen ze spontaan, soms niet of laten ze op zich wachten. Dat hebben wij zelf ook ervaren. Leeftijdsverschil van kinderen heeft voor en nadelen. In deze blog lees je ze!
mamablog

Het ideale leeftijdsverschil tussen je kinderen

Laten we voorop stellen dat je de komst van kinderen niet kunt plannen. Soms komen ze spontaan, soms niet of laten ze op zich wachten. Dat hebben wij zelf ook ervaren. Leeftijdsverschil van kinderen heeft voor en nadelen. In deze blog lees je ze!

Lees verder »
Kinderverjaardag vieren tijdens Corona hoe doe je dat nou? Een blokjesverjaardag of visiteroulette, dat mag dus niet meer. De visite kan niet naar ons toe komen, maar wij wel naar hun. De driveby verjaardag! Hier lees je hoe wij tijdens Corona een kinderverjaardag hebben gevierd.
mamablog

Kinderverjaardag vieren tijdens Corona

Mamablog Veilig fietsen met kinderen. Voorkomen dat ik val met de fiets kan ik niet, voorkomen dat mijn dochters er ernstige blijvende schade aan overhouden wel. Lees hier mijn overwegingen!

Lees verder »
Mamablog Veilig fietsen met kinderen. Voorkomen dat ik val met de fiets kan ik niet, voorkomen dat mijn dochters er ernstige blijvende schade aan overhouden wel. Lees hier mijn overwegingen!
mamablog

Veilig fietsen met kinderen

Mamablog Veilig fietsen met kinderen. Voorkomen dat ik val met de fiets kan ik niet, voorkomen dat mijn dochters er ernstige blijvende schade aan overhouden wel. Lees hier mijn overwegingen!

Lees verder »