Ik heb het me heel vaak afgevraagd: hoe ga ik de overgang van 1 naar 2 kinderen ervaren? En nu weet ik het. Het antwoord deel ik met jullie.

Promotie naar gezin

Als ouders van 1 kind zag ik ons als “het stel met kind”. Nu met 2 kinderen zijn we ineens een heus gezin. Wij komen op bezoek en je krijgt er 2 gratis bezoekers bij. 2+2 gratis. Een soort van mini invasie. Gelukkig ben ik niet het type moeder dat een halve inboedel meesleept als we ergens op visite gaan. Dat scheelt dan wel weer enigszins.

Maar als we het hebben over een volksverhuizing, dan is dat dus wel even een Ding. Ja, met een hoofdletter dus. Want Jessa was al 3,5 toen Vienna geboren werd en ik was dus even vergeten wat een gesleep het ook alweer was als je met een baby op pad gaat. Nogmaals: ik ben geen moeder die met 2 goedgevulde luiertassen op pad gaat. Ik ben eerder moedertype “improvisatie”. Ik mik een hydrofiele doek in mijn tas, met een beetje geluk vergeet ik de luiers niet en aan eten heb ik nooit hoeven denken want ik heb beide keren lang borstvoeding gegeven dus zolang ik mijn borsten bij me had ging het prima. Extra setjes kleding en dergelijke had ik nooit bij me. Living on the edge is daarin mijn levensmotto. Van die luiertassen heb ik me verder altijd afgevraagd wat mensen daarin doen en welke les van het moederschap ik daarover precies gemist had. Want zoveel heeft een baby niet nodig toch? In principe niet nee. Maar een vervoersmiddel is wel handig. En dan komt de Kinderwagen. Ja, opnieuw met een hoofdletter. Want zo’n bakbeest die amper in een middenklasse auto past mag wel even wat erkenning krijgen. “Even” een boodschapje doen. Lees: 2 kinderen reisvaardig maken (jas/schoenen aan, in de auto vastsnoeren) en dan de Kinderwagen uit elkaar halen, zo klein mogelijk maken en in de auto stouwen. Tegen de tijd dat je – met zweet op je voorhoofd – zelf ook in de auto zit, heeft óf de baby gepoept óf is 1 van de 2 aan het huilen. Even een boodschapje halen. Je laat het de volgende keer wel uit je hoofd. Danku Appie voor het bezorgen van mijn boodschappen.

Minderheid

En dan nog even een simpele rekensom. Was  het eerst 1 op 1 als ik alleen was met mijn nageslacht, nu ben ik in de minderheid. Jessa en Vienna zijn partners in crime. 2 handen op 1 buik, Ying en Yang, Peppie en Kokkie. Ondanks het leeftijdsverschil gewaagd aan elkaar, dat dan weer wel. Jessa probeert iets af te pakken, Vienna zet het op een krijsen. Maar bovenal zijn ze heel erg lief samen. Daarom zou het me niks verbazen als ze over een paar jaar een front gaan vormen. Elkaar dekking geven indien nodig. En waar sta ik dan? Juist, in mijn uppie met mijn rug tegen de muur.

Maar dat is toekomstmuziek. Met de komst van mijn tweede kind heb ik in het hier en nu eindelijk een beeld gekregen bij het begrip tropenjaren. Want man, zweten doe je met 2 kinderen. Maar heel eerlijk: het is me elke zweetdruppel waard. Jessa is een bijdehante kleuter en zit in een hele andere levensfase dan kleine Vienna. Het is van beiden echt geweldig om de ontwikkelingen te zien; om het bij Vienna weer opnieuw mee te mogen maken. Want er zijn zoveel dingen die je vergeet. Het schattige baby gebrabbel bijvoorbeeld. Geweldig vind ik dat. Hoe Vienna met haar mimiek het doet voorkomen alsof ze een heel serieus verhaal aan het vertellen is. En hoe ze ons allemaal met simpele acties over de grond kan laten rollen van het lachen.
Bovenal vind ik het geweldig om te zien hoe ze samen zijn. Jessa was vanaf dag 1 gek op haar zusje, en dat is wederzijds. Werd ik eerst nog begroet als ik Jessa ophaalde, nu duwt ze me opzij om haar zusje enthousiast te begroeten. Met een beetje geluk ziet ze mij vervolgens ook nog. Andersom hoeft Jessa maar met haar ogen te knipperen om Vienna bijna te doen stikken van het lachen. Dat terwijl wij ons soms zwaar belachelijk moeten gedragen voordat er een lachje uitgeperst wordt. De band tussen deze 2 zusjes is heel bijzonder om te zien.

Nee, de overgang van 0 naar 1 kind vond ik niet heftig. Maar de overgang van 1 naar 2 kinderen is echt keiharde arbeid voor mij. En dat was eigenlijk ook wel wat ik van tevoren had bedacht. Hoe zou dat zijn met de overgang van 2 naar 3…? Hoe vond jij de overgang van 1 naar 2 kinderen?

Nieuwe producten

Gerelateerde blogs