Blog

Onze gastblogger Eva deelt haar bijzondere verhaal over haar dochter bij wie praten niet vanzelfsprekend is! Eva is getrouwd met Daniel en trotse mama van Nadia (13) en van Alyssa (3).


Als praten niet vanzelfsprekend is
Onze dochter Alyssa is een mooi, lief en ondernemend meisje van 3,5 jaar. Ze tovert een grote glimlach op ons gezicht als ze weer eens uit het niets heel hard begint te lachen. En ze maakt ons onwijs trots als ze spontaan een nieuw woordje zegt. Voor merendeel van de ouders is het zeggen van een nieuw woordje op 3 jarige leeftijd misschien niet zo heel erg bijzonder, maar voor ons is het reden voor een feestje! Alyssa kan namelijk (nog) niet praten.

Ze zegt wel verschillende woorden, maar in vergelijking met leeftijdsgenootjes heeft ze een grote spraakachterstand. Naast de spraakachterstand heeft ze ook een vertraagde cognitieve ontwikkeling, wat het leren praten nog net even wat moeilijker maakt.

Wij hebben vanaf dat ze 14 maanden was het gevoel gehad dat er iets niet goed was. Maar wij kregen van de huisarts te horen dat alles in orde was. Heel fijn natuurlijk, maar ja dat onderbuik gevoel zei toch heel wat anders. Ze had in die tijd veel last van haar oren, maar bij elke controle was er volgens de huisarts niets aan de hand. Zo hebben we een hele tijd “gesukkeld”. Totdat ze naar een gastouder ging. De gastouder vroeg ons of Alyssa wel goed kon horen. Ik was sprakeloos, want het lag dus niet aan ons! De gastouder merkte ook dat er iets was.

Vanaf dat moment is het balletje gaan rollen. Wij namen geen genoegen meer met “er is niks aan de hand”. Tijdens een afspraak met de arts van het consultatiebureau hebben wij aangegeven dat we bij de huisarts gewoon niet verder kwamen, maar zelf het gevoel hadden dat er iets niet klopte want Alyssa brabbelde alleen maar en reageerde vreemd op bepaalde geluiden. De arts keek haar na en schreef direct een verwijzing voor de KNO arts en het audiologisch centrum. Gelukkig konden we binnen een paar dagen terecht bij de KNO arts en zijn conclusie was dat Alyssa buisjes moest krijgen. Dat zou alles een stuk beter maken, geen oorontstekingen meer, ze zou beter gaan horen en haar spraak zou op gang gaan komen.

Na het plaatsen van de buisjes leek het inderdaad beter te gaan, alleen het praten kwam niet op gang. Bij het audiologisch centrum zijn er onderzoeken gedaan en de uitkomst daarvan was dat ze een grote spraakachterstand heeft. Met behulp van een logopediste en een ouderbegeleider hebben we onze weg gevonden voor en met Alyssa. Wij begrijpen haar goed en zij begrijpt ons steeds beter. Het zijn kleine stapjes die ze maakt, maar elk stapje is een feestje waard!

Mensen in onze omgeving weten van Alyssa’s beperking. En toch krijgen we ontzettend vaak de opmerking “Praat ze nou nog niet? Ze is al 3! Dat is niet goed hoor, ik zou maar eens hulp inschakelen” en  “Wees blij dat ze nog niet praat, want als ze eenmaal goed praat dan zou je willen dat ze haar mond eens zou houden”. Eh, wat? Of “ach dat praten komt vanzelf wel”. Tja, daar kunnen we dus niks mee en eerlijk gezegd zijn de opmerkingen zo frustrerend. Wij willen namelijk niets liever dan dat ze praat, of simpel antwoord geeft als wij haar iets vragen. Als Alyssa gefrustreerd is omdat het niet direct duidelijk is wat ze wil, word er ook gewoon gezegd “Nou ik weet niet wat je wilt hoor” en dan word ze maar gewoon gelaten. Dat doet pijn.

Wij hebben met Alyssa nog een hele spannende, moeilijke en langdurige weg voor ons, maar wij komen er wel! En of ze nou goed zal gaan praten of niet, wij zijn super trots op haar.


2 reacties

  1. Hallo eva,

    Wat goed dat je dit deelt. Ik weRk met kinderen met een tos (taalontwIkkelingsstoornis). De reacties die jij omschrijft zijn heel herkenbaar. Veel ouders van onze kinderen lopen daar ook teGenaan. De stRijd die je moet leveRen als ouder. Het is Goed om dit onder de aandacht te brengen. Dankjewel

    1. Dank je voor je reactie.
      Dit is dus precies de reden waarom ik mijn verhaal wou delen! Ik weet dat ouders in een soortgelijke situatie juist tegen deze dingen aanlopen, omdat er niet veel over geschreven word!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Blog Categorieën

twinkle twinkle stars over ons

Welkom bij twinkletwinklestars!

In 2015 werd ons leven serieus; we bleken in verwachting van ons eerste kind. Tijdens zo’n periode gaat er een hele nieuwe wereld voor je open. Namelijk die van shoppen voor – in eerste instantie – je babyuitzet.

In 2016 was het dan eindelijk zover en werd ons tweede kind geboren; onze eigen website! Omdat Diana naast shoppen houdt van schrijven, werd het een webshop én een blog.

In onze blogs geven wij je daarnaast een kijkje in ons leven als jonge ouders. Je leest onder andere over onze ervaringen en onze struggles met het ouderschap.

Veel shop- en leesplezier!

Liefs, Diana & Mirko

En natuurlijk onze eigen mini ambassadrices Jessa & Vienna

Gerelateerde blogs